Çanakkale geçilmez!

Birol Öztürk'ün, kurtuluş ve kuruluş için kurşunların havada uçuştuğu Çanakkale yazısı...

Çanakkale içinde

Sıra söğütler

Altında yatıyor aslan yiğitler

Of gençliğim eyvah

Üç tarafı denizlerle, iç tarafı göllerle kaplı bir coğrafyada doğmuş, büyümüş ve büyütmüşüz. Ondandır denize, denizciliğe kulak dolgunluğumuz… Coğrafya, tek başına kader değilse de kaderi tayin ettiği muhakkak…

Gemilerde “Seyir Defteri” ya da “Jurnal Defteri” diye bir defter bulunurmuş. Gemi seyir hâlindeyken ya da limandayken, önemli ve alakalı olaylar, durumlar bu deftere yazılırmış. Sansürsüz, istisnasız, mesai mefhumu gözetilmeksizin. Yani uçaklarda “karakutu” neyse gemilerde de “seyir defteri” o demekmiş.

Geminin rotası, hızı, hava durumu, kalktığı liman, hedefteki liman, nerelerden saat kaçta geçtiği ve hatta vardiya değişikliği bile bu deftere yazılırmış. Örneğin “saat 13:30’da Cebelitarık geçildi” gibi…

Yazılı bir kural olmasa da o gemiler Çanakkale Boğazı’ndan geçerken, geçtiklerinde seyir defterine “Çanakkale Geçildi” yazılmazmış. Ya “Çanakkale Çıkıldı” yazılırmış ya da “Şehitlik Selamlandı” yazılırmış.

18 Mart 1915, Çanakkale Deniz Savaşları neticesinde “Çanakkale Geçilmez “ zafer şiarının tarihe yazıldığı, kazındığı tarihtir. O gün Türk, Kürt, Çerkez, Laz, Alevi, Sünni ve aklına gelen gelmeyen ne varsa orada, o cephede yedi düvel emperyalist güce karşı savaşıyordu. Savaşıyor ve kazanıyordu.

Çanakkale, kurşunun kurşunla vurulduğu, bu toprakların gördüğü en amansız kapışmadır.

Binbir çiçekli bahçedir Anadolu. Mesela papatyadır Türkler, İzmir’in dağlarında… Kardelendir Kürtler, Cudi dağında… Menekşe, mor gözlü yaban gülüdür Lazlar, Canik dağlarında… Mesela Kafkasgülüdür Çerkezler… Anadolu’nun bütün çiçekleri birleşin, binbir çiçekli bahçe olun ve Anadolu’nun bütün renkleri bir araya gelin gökkuşağı olun… Gayrı yolu da mümkünü de yok…

Çanakkale içinde

Bir kırık testi

Analar, babalar umudu kesti

Of gençliğim eyvah

Çanakkale Geçilmez!

Çanakkale geçilmesin!

Çanakkale ruhu son kaledir, yıkılmasın!