Birol Öztürk

Ağa bu, şanından ötürü diyemediğini köyün delisine dedirtir ve köyün delisini kafaya alıp da aklını alır, akıllı geçinenin… Orda bir köy, köyde bir deli varmış... O köyün de komşu köyün de; o köyün delisinin de komşu köyün delisinin de ve de tekmil köylerin bilcümle mahlukatlarının sahibi bir ağa varmış... Allah bir, ağa iki! Hâli pürmelâli ne kadar perişansa köylünün bir o kadar rahat ve huzur içindeymiş ağanın hâli, dirliği... Badem yağıyla parlattığı kaytan bıyıklarını itinayla tarayıp,...

“Çarşı Ekmeği”  diye bildik ve diye diye büyüdük, geldik bugüne… Çarşıya pazara gittiğinde evin büyükleri, köye dönerken illaki birkaç çarşı ekmeği de alıp getirirlerdi “çocukların hakkı” vicdanıyla… Gaz, tuz, yağ, çay ve de şeker, en ucuzundan üçüncü mevkiden falan… Damağında darı ekmeğinin nasırı olmayana nasıl anlatılır ki çarşı ekmeği! Kabuğu incecik bir çıtırlıkta ve içi pamuktan yumuşak… Kokusu dersen; cennet böyle kokuyor olsa gerekti. Koklamalara, koklayarak yemelere, yerken...

Hafta sonuydu, Fidangör’deki buram buram nostalji kokan eczaneye girdim. Dikran Amca her zamanki yerinde, o küçük masanın başında ve masanın üzeri tepeleme gazete dolu, hepsi okunacak. Ardem Abla, tahta bir sandalye üzerinde, mütebessim ve asil. Selam kelam, fındık fıstık derken Ardem Abla “yaş yer fıstığını çok severim”  dedi. “Hatta ben onu ekiyorum”  da dedi. “Artık bulunmuyor tabi”  de dedi. “Ben bulurum” dedim. Ayıptır söylemesi elim kolum biraz uzun, yanlarım epeyce de geniştir.Aradan...