Fatsa'da Göçen Taş Değil, İhmal!

Yağmuru engelleyemezsin, yağar; bu, kaderdir.

Islanmamak için şemsiye açarsın, bu da gereğini yapmak, önlem almak, aklı kullanmaktır.

Yani yağmurda ıslanmak kader değil, salaklıktır.

5 Kasım 2025…

Fatsa’da bir taş ocağı…

Ne çok taş ocağı var buralarda… Doğaya dal, sağlam dişi damaktan söker gibi sök o taşları, kayaları ve boşalt doğanın karnını… Bu, doğal akışa aykırı be! Olacaktır bir sonucu, bedeli, ederi; tecrübeyle sabit.

O taş ocağı göçer ve manzara bu; dünya kadar bir kaya, parmak kadar bir iş makinesinin üstüne düşer, çöker, abanır, kapanır… O kayanın dili olsa da konuşsa…

“İş Sağlığı ve Güvenliği” diye, adeta göklerden inen emir gibi mevzuatlar silsilesi vardı oysa; topluiğne sıyrığı için bile önlemi ön gören!

“Yok, yok” cennet yurdumda; şu, kıytırık asansörlerin bile yönetmeliği var ama tekmil asansörlerin yüzde yetmişi “kırmızı etiket” kalanın yüzde yirmi beşi “mavi ya da sarı etiket” li olaraktan çıkar, iner…

Ölü de var, yaralı da var, mal kaybı da var Fatsa’da, ne yazık ki…

Burak Kilci, daha yirmi beşinde, daha çocuk be; üç ay önce evlenmiş… O kayaların altında can verdi bu çocuk, Korgan ilçesinde defnedildi, herkes oradaydı… Taş ocağında bir başına ve de çaresiz solup giden Burak’ı toprağa ekerken, çok kalabalıktı Korgan çok!

Bir şey var

        aklımda

             dilimin ucunda

                    söy-le-ye-mi-yo-rum…