Ordu’nun Şehrengizleri; Kemre Yüksel (Yüksel Şenol)

Ordu futbol tarihinin unutulmazlarından birisi de Yüksel Şenol, namı diğer “KEMRE YÜKSEL”. Lakabı ve oynadığı futbol ile sporseverleri etkileyen renkli bir büyüğümüz. Sağ kanattan aldığı top ile rakiplerini geçerken attığı çalımlarla hafızalara kazınan bir isim.

Ünlü spor yazarı İslam Çupi’nin dediği gibi, “Ordu bir zamanlar futbolcu üreten bir fabrika” gibiymiş. Yüksel Şenol da bu fabrikanın çok iyi bir temsilcisi.

Ordu’nun mahalle aralarında, sokaklarda, kumlukta, bulduğu her boş alanda top oynayarak başlayan futbolculuğunu, okul takımı, Ordu genç karması derken İdmanyurdu Spor Kulübünde lisanslı amatör futbolculukla devam ettirmiş, sonra ilk il dışı tecrübesi.  Konya Şekerspor’da üç Ordulu arkadaş ile bir spor kulübünü şampiyon yaptıktan sonra, Türkiye’nin başkenti Ankara’yı temsil eden ilk stadyumu olan kulüp olan Ankaragücü’ne profesyonel olarak transfer olma başarısı göstermiş, bir büyüğümüz.

Futbol hayatı genç arkadaşlar için örnek alınacak başarılarla dolu. İstikrarlı futboluyla Genç Milli, Ümit Milli, Ordu Milli ve A Milli olma başarısı göstermiş bir futbolcu büyüğümüz.

15 Mayıs 1944 yılında Ordu ili Elmalık Mahallesinde dünyaya gelen Yüksel’in babası Ali Yüksel, annesi Gülsüm Hanım. 10 kardeş olan Yüksel kardeşlerin 8’incisi olarak dünyaya geldi. Elmalık mahallesinde geçen çocukluk yıllarında tanıştığı futbolunu arkadaşlarıyla oynadıkça daha çok geliştirdi. Kardeşspor ismini verdikleri mahalle takımıyla, mahalleler arası maçlar yapıyorlardı. O yıllarda Ordu şehri geniş sokakları, bolca oyun alanları olan, evlerin önün de bile top oynanabilen bir yerleşimmiş.

İlkokulu Gazi ilkokulunda, ortaokulu ise Merkez ortaokulunda okudu. Orta Okul son sınıfta iken, 1959 yılı sene sonunda Kara Ali başkanlığında Karadeniz Gücü ile İdman Yurduspor kulübü birleşince, Fikret Ayabakan-Yüksel Şenol ve Yalçın Nazlı ile birlikte 15 yaşında Karadeniz İdman Yurdunda amatör olarak futbola başladı. Bir futbolcu için çok önemli becerilere sahipti. Çok süratli ve kıvraktı, hem sol ayak, hem de sağ ayağını kullanabilen özel bir yetenekti... Abileri İsmail ve Mustafa da Ordu futbolunda iz bırakanlardandı.

İdman Yurdu forması ile oynadığı maçlarda sağ açıktan aldığı toplarla çalım atarak giderken, karşısına çıkan müdafaa oyuncularının sağından atıp, solundan kaçma, bacak arasından top geçirme ve sağ hamle yaparak soldan kaçma gibi aldatıcı hareketler yaparak seyirciyi de coşturarak oyuna dahil etmesi seviliyordu. Rakip müdafaa oyuncularının korkulu rüyası olmuştu. İyi bir ekip olmuşlardı. Ocak Kulübü ile çekişmeli geçen maçlarda genellikle galip geliyor, ili temsilen komşu illerde gurup müsabakalarına katılıyorlardı.

Kemre Yüksel Lakabı

Hemen her arkadaşının lakabı vardı. Kendisinden büyük, iyi futbolculuğu ile bilinen Ocak Kulübünün unutulmaz futbolcusu İsmail abisi bir müsabaka sırasında saha kenarındaki mal kemresi üzerine düşüp üstü başı kemre olunca Boyacı Faruk Günel’in Vali olan kardeşi Namık Günel tarafından “Kemre İsmail” Lakabı takılır. İsmail abisi futbolu bırakınca da bu lakap Yüksel’e kalır.

1961-1962 yıllarında Konya Şeker Fabrikası müdürlerinden Ordu’nun damadı olan “Turgay İzol Bey” tarafından Yüksel Şenol, Fikret Ayabakan ve Samsun Yolspor’da Futbol oynayan Güner Vardar ile birlikte Konya Şekerspor kulübüne transfer edildi. Hem futbol oynayıp, hem fabrikanın çalışan kadrolu elemanı olup maaş almaya başladılar. Fabrika tesislerinde kalarak, tarihinde hiç şampiyon olamayan “Konya Şekerspor Kulübü” kadrosundaki 3 başarılı Ordulu tarafından namağlup bir şekilde şampiyon oldu.

1962-1963 yıllarında Ankaragücü’ne transfer oldu.

1969 yılında İlknur Şenol’la dünya evine girdi. İki çocuk babasıdır.

Süratli ve kıvrak futboluyla Ankaragücülü taraftarların göz bebeği oldu, çok sevildi. Spor yazarları Yüksel Şenol’dan bahsederlerken “Türkiye liglerinde Lefter’den sonra en iyi çalım atan futbolcu” diye yazıyorlardı.

Ankara’da okuduğum yıllarda, Ankaragücülü sporseverlerin anlattığı efsane Ordulu futbolcu abilerimizden bahsediyorlardı. Fikret Ayabakan, Torun Mehmet ve Kemre Yüksel. İz bırakılmış, unutulmamışlardı.

Yüksel abi için bir maçta kendi kalecisinin attığı top ile orta sahadan çalım atarak gelip üstüne gelen kaleciye de çalım atıp top sürmeye devam ettiğini, öylesine süratli gidip topla çalım hareketleri yaparak ilerlediği için kaleyi son anda fark ettiğini bu yüzden topu auta attığını halen söylerler.

1971 yılında Orduspor’a transfer oldu.

A Milli Takım-Ümit Milli Takım-Genç Milli Takım ve Ordu Milli Takımında forma giydi. YSE ve Orduspor kulüplerinde antrenörlük yaptı.

Memuriyetinden emekli olan ve çok sevdiği futbolu da bırakan Yüksel Şenol, üç torun sahibi olup, şuan emekliliğinin tadını çıkarmaktadır.

1987 yılında uzun yıllar çalıştığı YSE’den emekli olan, Bizim için her zaman abilik yapmış, her gördüğünde hal hatır soran, futbolculuk yıllarından konuşmayı, övünmeyi sevmeyen, mütevazi büyüğümüze emeklilik günlerinde huzur mutluluk ve sağlık diliyorum.

Az da olsa kendi haricinde bu kısa bilinmeyenleri öğrenmeme katkı sağlayan biricik oğlu Gökşin’e de teşekkür ediyorum.