ORDU’NUN DERELERİ

“Ordu Turnasuyu Kız Anadolu Lisesi” edebiyat öğretmeni Hicabi Günal, ilk baskısını 2013 yılında yapan “Ordu’nun Dereleri” adlı romanımı “4006 TÜBİTAK Bilim Fuarı” kapsamında “Romanlarda Ordu’nun Mekânları Projesi” olarak on altı altın öğrencisiyle birlikte incelemiş, tanıtım ve analiz filmi çekmiş…

Kapanış etkinliğinde Hicabi hocam ve pırıl pırıl öğrencilerle romanın geçtiği sokaklarda Memet’in, Hacer’in, Sabite’nin, Salih’in, Süheyla hanımın, halkevinin, Tahıl Pazarı’nın izini sürdük, tarihe doğru, kadim Ordu türküsü kıvamında yollandık durduk… Tarı Vapuru’nu aradı gözlerimiz Vona açıklarında…

Memet’in çekip gitmesi ve Hacer’in gözü yaşlı hâlleri pek dokunmuş çocuklara… Sabite’nin güzelliğine hayran kalmışlar, tıpkı klarnetçi Salih gibi… Kâh 1800’lerde kâh 1948 yılında, bir bardak demli çay kıvamında…

Hani böyle tam umudu kesiyorum, pat diye güzel bir şey oluyor ya, iyi ki oluyor.

Bugünü birkaç gün önce telefonda planladık Hicabi hocayla.

“Tamam hocam, çarşamba günü kilisenin önünde buluşuyoruz” diyorum.

Bu konuşmaya şahit olanlardan biri şaşkın ve çok muzipçe “hocam… Kilise… Nasıl yani?” diyor… Öyle ya, hoca camide olur, kilise ne ayak la!

3 Aralık 2019 tarihinde katledilen Ceren Özdemir de “Ordu’nun Dereleri” adlı romanın geçtiği bu mekânların çocuğuydu, unutmadık. Her birine “İyi ki Doğdun Ceren” adlı kitabımı hediye ettim, hem de imzalı…

Muhabbet ve muhabbete kattığımız çay da cabası… Çayı ince belli cam bardakta tercih ettik, Tahıl Pazarı’ndaki tahta taburelere oturarak…

Henüz onlu yaşlardaki gençliğin çocukluğundaki o gençler ne kadar güzeldi…

Ne güzeldin gençlik.