İhmalin Bedeli…

Gurbetçi bir aile… İstanbul’a tatile geliyor.

Adı üstünde: tatil.

Ama bir otel odasında, dünyanın en ucuz ihmaliyle tanışıyorlar: ALÜMİNYUMUN FOSFİT…

Nemle ölüm kusan, soluyunca hücreleri bozan, antidotu olmayan bir kimyasal.

Alman basını baştan yazdı:

“Türk otelinde yanlış kullanılan haşere ilacı, bir ailenin hayatına mâl oldu.”

Bizde ilk anda “talihsiz olay” dendi. “Sonra kaza” 

Doğal olarak veriler toplanınca kesin gerçekler ortaya çıkacak

Bakalım adı ihmal mi yoksa kaza mı olacak?

Dilerim ki bu kez yıllardır suçu işleyenler tarafından tekrarlanan bir ritüel:

• İnkar: “Yıllardır kullanıyoruz, bir şey olmadı.”

• Suçu başkasına atma: “O oda, o görevli, o havalandırma…”

• Delilleri karartma: gerçekler ortaya çıkmadın diye

Ama bu kez kurbanlar GURBETÇİ; tüm dünya izliyor.

Ancak; yanlış saklanan kimyasal, yangın merdiveni olmayan otel, eğitim almamış ekip, kontrolsüz uygulama…

Faturası hep aynı kişilere çıkar: HALKA

Eğer ölümcül gaz bir otel odasına sızabiliyorsa, sorun teknik değil, kültürel.

Sorumluluk ve denetim kültürü yoksa “bizim memlekette böyle olur” lafı kader olur.

O zaman alüminyum fosfit değil, zihniyet zehirli demektir.

Bir ülkenin itibarı sadece gökdelen ve havalimanıyla ölçülmez.

Bir otel odasında insan hayatını koruyabiliyor mu, işte buda çok önemli bir ölçüdür.

Daha Kartalkaya’da olanlar hafızamızda!

Ve o gece, İstanbul’un bir otel odasında, ihmali olanlar bedelini ödemeli…

Ancak ağır cezalar caydırıcı olursa; benzeri olaylar bir daha yaşanmaz.

Sadece o zaman vicdanımız sızlamaz!!!