Yalnız Kürtler mi masada? Sonucu heyecanla bekleyenler yok mu?

Türkiye Cumhuriyeti yönetimi, 1996’da hükümet oluveren, yeni rejim isteyen, köklü siyasal teşkilatın eline geçti. Rejimin kökten değişeceğini “demokrasi” diyerek görmekten kaçınan partiler ya hükümet ortağı oldular ya da sözde “muhalefet” gösterisiyle destekleyerek -tıpkı bugünküler gibi- halkı uyutmayı sürdürdüler.

Oysa, T.C. devlet düzeninin kökten değiştirilebileceğini anlayan, tıpkı bugünkü gibi, sonucu umutla bekleyen başkaları da vardı. İdeallerini, amaçlarını, isteklerini, artık üstü örtülü çağrılarla dilemeyi bırakıyorlar ve yayın yoluyla ilan diyorlardı:

<< Hayatımıza giren yeni kavramlar: ‘Kimlik’ , ‘Azınlık’ , ‘Öteki...’  Son yıllarda ise, sadece Kürtler bakımından değil, diğer azınlıklar ve halklar ve kültürel topluluklar bakımından da resmi tarihin dayattığı* “aynılığı” değil, eşitlik ve özgürlük ihtiyacının ortaya çıkardığı “farklılığı öne çıkaran bir kimlik istemleri ortaya çıkmaya başladı…

Kürtlerin kimlik talepleri bir yana, bugün Kafkas kökenliler [Lazlar, Gürcüler, Çerkesler, Çeçenler vs.] ve Müslüman olmayan azınlıklar [Ermeniler, Yahudiler, Rumlar vs.] hem kendi kimliklerini / statülerini, hem de egemen olan “çoğunluk” ile ilişkilerini yeniden düzenlemenin, verili sistemle * eskisinden farklı bir toplumsal-siyasal sözleşme yapmanın hazırlıklarını yapıyorlar. Editör >> Sivil Örümceğin Ağında, s. 478, 6-39. Basımlar.

Açıklamanın kaynağı: [Editorial Board: Özcan Sapan, Hüseyin Demirel]’den, Kafkasya Yazıları, 1997 Yaz İki, Yıl: Bir, Sayı İki, s.13.”

Üstü kapalı sözlerin açılımı:

* … resmi tarihin dayattığı: Türkiye Cumhuriyeti Devletinin dayattığı…

** … egemen olan çoğunluk ile: Türk çoğunluğu ile…

*** … verili sistemle: var olan Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile …

*** … farklı bir toplumsal-siyasal sözleşme: farklı bir devlet idari bölünme yapısının düzenlenmesi, özerk-başına buyruk devletçikler anayasası…