Zincirlenerek Kabe çevresinde kırbaçlanarak dolaştırılırken can veren, tulumbalarla gaz yağı püskürtülerek tutuşturulan Askeri merkezde, uyur uykularında yakılan genç Türk subaylarını unutma! Unutma! Suriye-Der'a istasyonunda vagonlarda, Arap cembiyesiyle boğazı kesilen Türk kadınlarını, yaşlıları, çocukları, yaralı askerleri... Unutma! Kumandan Mustafa Kemal'in askerlerini Halep'te arkadan vuran Faysal bin Hüseyin el-Haşimi eşkıyalarını! Ağzına "Türk" sözü yakışmayanların ve

Hikâye hep aynı, akibet aynı, terane aynı… Baba Servet Böcek, çocuklarının anası Çiğdem, altı yaşındaki oğlu Kadir Muhammet ve üç yaşındaki kızı Masal’ın ardından ölüp gitti… Yoğunbakında, entübeydi zaten, açıkçası çok da ihtimal yoktu, her şeye rağmen yaşama tutunacağına dair. Hem tutunsa nasıl olacaktı ki; masalı yok, çiğdemi yok, kadiri yok tükenmiş gücü, kudreti… Yaşasa ne olacaktı ki, nasıl olacaktı ki! Kimi diyor ki; İstanbul Fatih’te konakladıkları otelde yapılan haşer