Herkes Salak, Bir Aklı Selim Kim Acaba?

Sevinç EROL UYSAL

Elim uzanmıyor, dilim varmıyor. Ağzımdan çıkacak kelimelerle teselli bulamıyorum. Ha masum halkın üzerine Gazze'de bomba atıp katletmişsin, ha kadınları ve çocukları vahşice öldürüp… Yetmemiş, suçu örtbas için her yola başvurmuşsun. Ha tüm hayvanları rehabilitasyonda uyutup çöpe atmışsın. Bunu yapan kitlenin sözcük anlamı canlılar literatüründe insan, öyle mi?

İnsan; düşünen bir varlık olarak görülmekte ve dünyayı kavrayabilmesi nedeniyle çözümsel ve kitle halinde yaşayabilen, aklın ve fikrin can bulduğu organizma.

Hayvanlar; duyumsama ve devinme yeteneği olan, insandan ayrı olarak, dil ve akıldan yoksun canlılar.

Yaşam; canlıların doğumdan ölüme değin etkinliklerini sağlayan olgular bütünü.

Cehalet; deneyimsizlik, toyluk. İlmin zıddı olup, herhangi bir konudaki genel veya kısmi bilgisizliği ifade eder. Ayrıca "kibir, saldırganlık, haşinlik" gibi manalar da barındırır.

Şimdi, bu kavramları sanırım çok iyi öğrenip, bu yaşa kadar geldik. Babaannem derdi: "İnsan meraklı ve fikir sahibidir." Hangi fikirlere sahip, yaşayarak görüyoruz, çok şükür.

Hiç kendini ayrıştırıp Tanrı yerine koyup hüküm veren insan, sen bir canlısın ve doğanın yaratığı en tehlikeli varlıksın. Asıl senden korunmalı tüm doğa. Senin zulmünden korunmalı tüm masumiyet.

“Allah adına yalan uydurandan daha zalim kim olabilir? Onlar Rablerinin huzuruna çıkarılacak; şahitler de: 'Rableri adına yalan söyleyenler işte bunlardı' diyecekler. Haberiniz olsun ki, Allah’ın lâneti zalimlerin üzerine olacaktır.” (Hutbe, 18. Ayet)

“Vaktiyle Rabbi, İbrahim’i birtakım emirlerle imtihan etmiş, o da bunları harfiyen yerine getirmişti. Bunun üzerine Rabbi ona: 'Seni insanlara önder yapacağım' buyurdu. İbrahim: 'Zürriyetimden de önderler çıkar!' diye dua edince: 'Benim verdiğim söz, zalimler için geçerli değildir!' buyurdu.” (Bakara, 124. Ayet)

Kendini yaratan ve var eden yerine koyan tek varlık insan. Kötüden, kötülükten beslenen; kendi zürriyetini çıkarları uğruna yok eden varlık insan. İnandığı şeylere kafa tutan yine insan. Dünya ne çekti be insandan! Herkes çok haklı, ama mazluma eziyete geri kalınmıyor. Çünkü insan, yenebildiğine hükmediyor. Eee, hayvandan, cahil cüheladan ne farkı kaldı? Farkı fiyatı. İnsanın gücü de o fiyata toplumca biçilen değer.

Gebze'deki olayda verilen açıklama:

“Hayatta olan hiçbir hayvanımızı kasten öldürmek, itlaf etmek gibi bir sürecimiz olmaz, olamaz. Hepimizi derinden sarsan bu görüntülere sebep olan herkese hesabını soracağız.” 

Hepimizi derinden sarsan kelimesi kullanılıyor. Kasten cümlesine es geçmeyelim, lütfen. Çünkü dolaylı yoldan çöp konteynırına girmişler ve orada ölmüşler, değil mi? Bir de "derinden sarsıldık" deniyor, sanırsın deprem olmuş! Evet, evet, bir de "süreci" var deniyor, neyin çöp konteynırına taşınma süreci mi? Ne oldu şimdi? Masum olan öldü.

Kimin çıkarı var? Kimin misyonu beslendi ve vizyonu büyüdü?

Ahlaksızlığa haksızlığa din inermiş. Öyle derdi eski büyüklerimiz. Çünkü cehalet, bir zırh gibi sarınca insanları, zulmedenin her konuda bilgisi varmış gibi görülür. Eğittiği varlığı da öldürmesi bundandır.